Sadece Misafiriz

Sadece Misafiriz

Gün geceyi, haftalar ayları, aylar yılları kovalar durur. Hayat, ileri geri yokuşlarıyla insanı günden güne yorar, oluru olmazı ama haklı ama haksız, tilkilerin kuyrukları misali dolandırır.

Günler de geçer ömür de biter. Anlamadan sonlanır. Bize kâr kalacak olan nedir? Ardımızdan bir kaç kelime ile ; nasıl biri olduğumuza dair söylenmesini istiyor olacağımız güzel sözler sadece. “ İyi insandı, şöyleydi böyleydi.” En önemli olan da bir hayır dua… Ardımızdan okunacak bir “Fatiha”.
Güzel veda bile her kula nasip olmaz. Ünlü ol, zengin ol… ne olursan ol, gideceğimiz yer önünde sonunda kara toprak.
Sizlere bu yazımda çok sevdiğim ve saygı duyduğum bir büyüğümden bahsetmek istiyorum. Hepimizin çok iyi tanıdığı ve Türkiye’nin gurur kaynağı; Naim Süleymanoğlu. Onu anlatan bir çok röportaj ve sayısız gazete manşetlerini takip ettik. Hayatını anlatan bir de film yapıldı. Kendisi hakkında hepimizin bildiği başarılarının yanı sıra ( Olimpiyat , Avrupa ve Dünya Şampiyonlukları, 1992 yılında Uluslararası Halter Basın Komisyonu tarafından Dünyanın en iyi sporcusu seçilmesi ) tanıdığım kadarıyla kişiliğinden söz etmek istiyorum. Ruhu şad olsun. Tanınmış ve saygıdeğer bir insan olmasının ardında hasret ve özlem dolu acılarla yoğrulmuş bir hayat yaşadı ve genç yaşta aramızdan ayrıldı ne yazık ki.
“Küçük Dev Adam , Cep Herkülü” gibi çeşitli isimlerle anılan; Naim ağabey dayımın samimi arkadaşı ve bizim de aile dostumuzdu. Görüldüğü kadarı bile bir insanın nasıl biri olduğuna dair ön izlenim kazandırır, görülmeyen ve çok bilinmeyen özellikleri ile de iyi ve sevecen bir adamdı Naim Süleymanoğlu. Paradan ziyade insan olmaya değer veren, kendine has duruşuyla, hafif tebessümle etrafa saçtığı pozitif enerjisi ile tam bir halk insanıydı.
Çok insan ve çok ortam gördü. Kimisine göre (uzaktan görüldüğü kadarıyla) burnu büyük, mesafeli algılandı. İç dünyasında ne çalkantılar neler neler yaşamış bir insan olarak, haklı gururunu bile mütevazı kişiliğinin bir adım önüne geçirmedi. Yokluk da gördü, varlığın ve zirvenin ne olduğunu da … Nereden geldiğini hiçbir zaman unutmadı. Yazımın başlığında da dediğim gibi bu hayattan sadece geçtiğimizi misafir olduğumuzu unutmadan yaşadı. Onun gibi bir insanı yakinen tanımış ve sizlerle paylaşmış olmanın mutluluğunu yaşıyorum şimdi.
Rahmetli Naim ağabey ile en son kuzenimin düğününde beraberdik. Az konuşur, genelde dinlemeyi severdi. Esprili bir yönü de vardı, keyifli olduğunda hoş sohbet ederdi.
Maalesef kısa bir süre sonra da uzun süredir tedavi gördüğü Siroz hastalığı nedeniyle hayata veda etti. Kendisini rahmetle ve sevgiyle anıyorum. Mekânı cennet ruhu şad olsun inşallah.

Ülkemizin gururu Küçük Dev Adam, koca yürekli insan, bizlere yaşattığın onur ve göğsümüzü gururla kabarttığın için minnettarız.

Tülin Erol
13.09.2023/ Tekirdağ