Çözülüyoruz!

Çözülüyoruz!

Biz mi geç kaldık dünyaya,
Dünya mı erken kapıldı feryada…

Toplum çözülüyor;
Yüz yıllar boyu ilmek ilmek örülen örf ve adetlerimiz,
Şimdi iplik iplik dökülüyor…
Dostluklar limoni;
Zor kurulan samimimi ilişkiler, basit çıkarlar uğruna bozuluyor…
Akrabalık bağları kopuyor;
Eskiden aileler evlenirdi davullu, zurnalı, halaylı,
Şimdi sadece iki kişi evleniyor cazlı, valslı, danslı…

Son kale aile çatırdıyor;
Evde kimse birbirini anlamıyor…

İnsanın hırs ve haz tutkusu;
Ekonomik kaygı ve hep kazanma arzusu,
Sosyo-kültürel yozlaşmayı getirdi…
Eskiden evde bir tek baba çalışır,
Anne ve çocuklara bakardı…
Şimdi, herkes çalışıyor da,
Evde kimsenin karnı doymuyor…

Dinin içi boşaltıldı;
Feraset, tevekkül zihnimizden silinirken,
İnşallah, maşallah dilimize persenk edildi…

Âlimler küstürüldü;
Meydan şaklabanlara kaldı…
İlim kendini askıya aldı;
Liyakat ehil olmayan ellere kaldı…
Abidler, Zahitler, Veliler, Kamiller,
Allah dostları birer birer göğe çekilirken,
Yerleri doldurulamadı…

Mutluluk şimdi;
Serpeneklere konan güvercinlerin hu, hu hususunda,
Huzursuzluk içimize yerleşti de her birimizin ruhunda…

Değişe değişe insan olarak;
Yediğimiz ve içtiğimizle biyolojik,
Giyim ve düşüncemizle psikolojik,
Bambaşka bir varlığa dönüştük…
Mehmet Ballı (Zemheri)

Bu yazıyı okudunuz mu?

Çarenin Şavkı

Çarenin Şavkı Hareketleri acıtıyordu, burkulmuş duygularım Çare aradım kırk yolda kırk adım attım Sonunda bir …

Bir yanıt yazın