Şiir

GEREKİR Yaşamak buradan ibare değil Ölümlü dünyadır bilmek gerekir Bu fani aleme eyleme meyil Ahirete çaba kılmak gerekir Üç günlük dünyadır kimseye kalmaz Nefse tabi olan imana gelmez Bekleme Ukba’yı n-olur ne olmaz Dünyada cenneti bulmak gerekir Cahil meclislerde oturup durma Kem söz söyleyip de gönüller kırma Beyhude dolaşıp beynini yorma Alimin yanında solmak gerekir Allah Âşk’ı bende sevgisi çoktur …

Karanlık Oda Hiçbir kötülük süremez Sonsuza kadar Hükümsüzdür karanlık sayfalarda yazan yazılar Aydınlansın karanlık odalar Hüzün dolu Kifayetsizdir çığlıklar Çakallar ulusun uluyabildiği güne kadar Er ya da geç yarınlar bizim Görmüyor musun Umut çocuğun gözlerinde saklı bir mevsim İlkbahar, sonbahar Er ya da geç tüm hüzünler ıslanacak sağanak bir yağmurda İnanın çocuklar, inanın Açılacak ardına kadar paslı demir kapılar Geçip …

Şair ve Şiir Senin adın Şair ise, Benim ki Şiir. Sen yazıyorsan beni; Yazdıran da benim yüreğindekileri. Ben akmasam ruhundan, Damla damla sayfalarca, Söyle bakalım; Şair Hanım! Yazabilir misin ? Duymadan sesimi. Bilir misin; sen yazarken gördüklerimi! Yazmadan, ismimi seçtiğini. Ruhuna, ilmek ilmek işlendiğimi. Önce duyacak, sonra yazacaksın. Sen gibi olana, Benim gibi hayata bakana, Anlam verip okuyana, Eserler üreteceksin. …

SONBAHAR Donmakla yanmak Soğumakla ısınmak Üşümekle terlemek arası Kararsız sonbahar ayları İsmail KARATAŞ DEVR-İ DAİM (11.2024) Hazan geldi yine erken Hüzün doldu yine gönül Hazin oldu yine son İsmail KARATAŞ

Kum ve Kaya Sahilde altın sarısı, parlak kumlar üzerinde beyaz tül elbisesiyle dans eden genç ve zarif kadın önüne bakmayınca sert bir kayaya çarptı. Ayağının acısıyla avaz avaz bağırdı. “Ah, lanet olası kaya, ne işin var burada, hiç yakışıyor musun şu güzelim kumların yanına?” Kaya kadına baktı. “Nereden bileceksin ki o güzel kumların benim binlerce yıldır yavaş yavaş rüzgarla aşınan …

Kesik Ten Seni sen de umuyorum Dokunmaya izin var mı? Yaralı göğsüne Beni bana sorarsan bakman yeterli Yansıyan gözlerine Korkma! Dokun ellerime. Hacer Taşdemir

Damla Biz küsmedik Biz eridik, damla damla bittik. Biz birbirimizden vedasız gittik. Göze alamadığımız bitişleri, Sessiz çığlıklar atarak gittik. Varken yok olmayı seçtik, Kavuşmuşken kopmayı, Severken, sevgisiz kalmayı yeğledik. Hasretliği çekerken, hiç olmayı istedik. Biz bittik Sevdiğim. Zamana ve kendimize yenildik. Tülin Erol Mayıs 2024/İstanbul

Arzuhalci uyan ey arzuhalci, yaz derdimi deftere gece yolcu, gün hancı, selam götür mahpere upuzun yollardan geç, düşsün o harfler yere göçlerim var ezelden, küssün gönül ebede… say gökteki yıldızı, belki azalır sızı gök yorgun, deniz vurgun, kim neylesin arsızı yaprak benden, sayfa senin, bir sonbahar ağrısı yaşlarım var kirpikten, karışsın damla sele… kollar kırık, parmaklardadır sancı, gönüldeki eldir ele …

Sabah Sabah Yine sabah oldu bu şehirde, Kim bilir neler yaşandı dün gece. Ekmek parası peşinde koştu bazı insanlar, Hastane kapılarında şifa aradı hastalar. Köprü altlarında yattı kimsesiz çocuklar, Meyhane köşelerinde sabahladı sarhoşlar. Geceyi ibadetle geçirdi kimi kullar, Gözden ırak yerlerde buluştu aşıklar. Velhasıl yine sabah oldu bu şehirde, Kim bilir daha neler, neler yaşandı dün gece. Ümit TÜKENMEZ

EMİRGAN Yanıbaşında Hisar boğazı elden sakınır Senin güzelliğine Fatih perdedardır Baltalimanı saray-ı müsteşfâsıyla şifa dağıtır Atlı Köşkün atı şahlanmış der: “Emirgan vatanımdır” Hidiv Kasrı karşıdan sana selam çakar Komşu İstinye yandan çarklılarıyla caka satar Çınarın ulu çınar Osmanlı gibi Açarsın sineni ceddinin açtığı gibi Sana gelen her dertli elbet bulur teselli Söndürür gölgen gönüllerdeki ateşi Boğaz çınar ve camii söylerler …