Ben Gitmeyi Bilmiyorum

Ben Gitmeyi Bilmiyorum

Hayatta hep küçük adımlar attım
Yavaş adımlar
Sakin sakin yürüdüm bir yerden başka bir yere
Varacağım yere gitmek istemediğimden değil
Geldiğim yerden uzaklaşmamak için
Yaşadıklarımdan kopmamak için
Hatta bazen inadına durdum öylece
Güzel olanı terk etmemek için
Elimden geliyorsa
Yani durabilecek kadar gücüm varsa
Hele bir de kalmak istiyorsa canım
Durdum öylece, gitmedim gidemedim
Durduğum yerde düşündüm öylece
Ve bir karara vardım bir neticeye
İşin aslı
Ben gitmeyi bilmiyorum, terk etmeyi bilmiyorum

Çocukken mahalleden iki sokak öteye gitsem
Annemin sesi çınlardı kulaklarımda
Kaybolursun
Aman ha uzaklara gitme diye
Geri dönmek isterdim sokağımıza
Ve dönerdim hemen evimizin dibine
Gitmezdim gidemezdim
Başka yerlere, gidemezdim ötelere

Severken bile en yakınları aradı gözlerim
Seveceksem yakınımda olacaktı
Hemen yanı başımda başucumda
Bir nefes ötede
Bir yanak mesafesinde aradım sevgiyi
Parmağımı uzatsam dokunabileceğim kadar yakınımda
Ben severken de gidemedim
Korktum
Sevsen gidemezsin, gitsen dönemezsin

Bülent Öntaş
20.05.2020 – İstanbul

Facebook ta paylaş

X te paylaş