Halk Edebiyatı Dergisi İnternet Sitesi
Süleyman Korkmaz
Matem
Matem eski halının üstündeki ıslaklık.
Kara kışta erimeyen sokaktaki karlar.
Hazan yürüyor taşa içimizde kuraklık.
Beyaz kıyafetlerle sade göğe bakarlar.
Matem yeni hatırın içilmez kahvesidir.
Telvesi dibindeki acıtan sessiz seda.
Dolanmış diline unutulmaz sevgisidir.
Güneşin çürüttüğü acınası bu sevda.
Matem yaz güllerinin açtığı al azınlık.
Toprağa düşen gülle karıştırdığı nida.
Hevesti kokuların burunlara azgınlık.
Çöplerin katlettiği kırık dökük inada.
Matem kış ayazında edinilen kıyafet.
Sırtların beklediği sıcacık baba eli.
Sarılsa yaza bulanır bu kış bu kıyamet.
Sırtlanın çomak soktuğu tarla engebeli.
Matem acı biberin sofradaki huzuru.
Dillerin istediği soğuk kelime cevap.
Bardaklar aşınırken boğazına mahzuru.
Yakar taslardaki hınca hınç zifiri azap.
Matem tatlı dükkanı şekerli tepsicikler.
Çocukların hayali dünyayı itmek gerek.
Hazırda dursun paran sevilir biricikler.
İnsanoğluna başın çoktan gitti eğerek.
Matem aç fukaranın karnındaki zilidir.
Duyarsın geceleri yakınan minik eda.
Yutamadığın lokma zengin rezilliğidir.
Kim verecek hesabı masum ederken veda.
Matem tok toprakların yetiştirdiği aslan.
Ceylana burun kıvırır iştahlanmaz suya.
Şükür dersi gerek otur da ardına yaslan.
Yem ettiğin canlının yatar kanı pusuya.
Matem genç orduların katıldığı savaştır.
Yenilgi tutsakların beslediği korkusu.
Esir özgürlüğünde koşmak büyük yarıştır.
Küheylan sandığının filizlenen tutkusu.
Matem yaşlı gözlerin ılıman yıkantısı.
Ağladıkça ağlamak yeşertir mi yadını?
Durmak bilmeyen sesin kulaktan akıntısı.
Anladıkça anlamak yükseltir feryadını.
Matem diri tutkunun ısırılma duygusu.
Tadı damakta kalır merhamet tadıldımı.
Kırılan dostlukların bir özürdür dolgusu.
Ağzında çevirdiğin pislikler atıldımı.
Matem ölü bedenin sıcaklığı düşünce.
Geçip gider sağanak kurur büsbütün sitem.
Ruh göklere ayrılıp böcekler üşüşünce.
İşte gerçek görünür dünden bugüne matem.
