Haykırış
Bir güvercin kanat çırpıyor yüreğimde,
Bir kuzgun kemiriyor beynimin içini.
Parmak uçlarında sekerek yanaşıyor,
Ürkek ve küçük bir kız çocuğu.
Pamuk şekerinden pembe gülümsemesiyle ,
Tutuyor yalnızlığımın buz tutmuş ellerini.
Sıcak bir çayın buruk demi gibi ,
Isıtıyor kış ayazında tüm bedenimi.
Bir çığlık atıp yarasım var gökleri,
Yağmuru getiren bulutlar gibi gözlerim.
Özleminle mıhlanmış,
Eski bir sevdadan izlerim .
Bedenim yorgun , yüzüm solgun.
Günler ve geceler birbirine vurgun.
Bahar güneşinden sonra,
Yaza geçişi bekliyor umudum.
Tülin Erol
Şubat 2025/İstanbul