Şiir

Ben Gitmeyi Bilmiyorum Hayatta hep küçük adımlar attım Yavaş adımlar Sakin sakin yürüdüm bir yerden başka bir yere Varacağım yere gitmek istemediğimden değil Geldiğim yerden uzaklaşmamak için Yaşadıklarımdan kopmamak için Hatta bazen inadına durdum öylece Güzel olanı terk etmemek için Elimden geliyorsa Yani durabilecek kadar gücüm varsa Hele bir de kalmak istiyorsa canım Durdum öylece, gitmedim gidemedim Durduğum yerde düşündüm …

Eylül Neydi Usul usul dayandın yine kapıma, Gözyaşlarını yağmur diye döktün, gördüm ! İçimdeki kör düğüm çözüldü belki de bugün… İncilerini topladım ağır ağır geçen hüznümün. Belki de bugün… İçimdeki çığlıkları gökler gürledi ve gitti. Eylül geldi ve Sen bittin. Eylül geldi ve Ben şimdi kendime geldim. Tülin Erol Eylül 2024/ İstanbul

Senin gözlerin, Benim gizli sözlerim. Benim sana söyleyemediklerim… Anlamını bildiğim ya da bilemediğim Kalbimde hissettiğim, Senin yerin hâlâ çok derin . Ben seni nasıl sevdim , Sen bunu hiç mi bilemedin? Ah benim delice Sevdiğim!.. Tülin EROL 09.04.2023/ İstanbul

Denizin gözleri yeşil bugün Ağaçlardan gülümsedi Tomur tomur damlalardan Fışkırmış beyaz çiçeklerle Buseler, hafif bir esintiden Yanaklarıma konuverdi Yağmurun ardından Kalan şen izlerle İkrar etti ya sözlerin Bakışlarının dillerini Hani nicedir közlenen Serinlik ikram etti kalbime İlker Ko / 2EDE6C Ağustos 2024

Gelir misin Benimle? Yaşamak sevdalanmaktır; defalarca bıkmadan usanmadan düşe kalka yürekten hissetmektedir, kanının akışıyla coşmaktır her defasında… Tutkuyla sarılmak, gözlerinin gece kadar siyahında, yıldızlara bakarak kaybolup mutlu olmaktır aşk. Kokusunu içine çeke çeke uyumaktır koynunda. Delici bakışlarında kaybolmak, onunla yok olmak ister insan; sevdiği adamın yanında çocuk masumluğumda teslim olmuştur ona. Ne dünü ne de yarını umursamazsın , ellerinin sıcaklığını …

Gün Doğarken Güneşi örten bulutlar, Yol verin karanlıklar, Yeni doğan güne, yeni doğan umutlara… Uçsun martılar, şarkılar söylesin kuşlar. Gülümseyin haydi çocuklar, Tütsün evlerde ocaklar, Çiçek kokulu baharlar, Ufka doğru yol alan balıkçılar, Selamlayın yeni günü, Bekliyor bizleri güzel yarınlar. Tülin Erol Ağustos 2024

Sensiz Beyoğlu Eski Beyoğlu değil, Sensiz Beyoğlu… Yine de geliyorum işte! Sen çok severdin diye, Seni hatırlatıyor diye; Yoksa yemin billah, Beyoğlu’na uğramam bile. Ümit TÜKENMEZ

Seni Sen Geçe Yeşil bir vadi boyunca esiyor yel, ellerim onulmaz gece Kuru dallardan kalem yaptım yazıya, yazıya dillerim hece Sevgili, senin kirpiklerine değiyor serçe parmağımın sızısı yaşlarım, yaşlarım ipince Ben dünü yaşatıyorum bilirim hikâyesini günün, günün sevdasına düşünce… Ahşap bir pencere kanadı sallanıyor gözlerimde, gözlerimde sessizce Sarhoş yıldızlardan elem yaptım sorma, sorma yüreğim nice Sevgili, senin göz bebeklerinde saklanıyor …

Damlayan Renkler Bir mekan damlardı gönlüme Senli benli, yeşil mavi Uçardık enginlerinde Kanatsız tebessümle Zamanlar yağardı üstümüze Elma kokan duman izli Koşardık içinde Gerçeğin düşünde Seyrederdik birlikte Yaşama bıraktığımız renkleri Havanın zemininde Suyun yücesinde Bir başıma kaldım geride Dalga dalga dikildi Mermerden tül bir perde Aramıza sessizce İlker Ko Temmuz 2024 / 3B5072

Bir Japon Yazar Talebesi Vardı Kanat takıp gökyüzüne doğru yolunu tuttu yazar dostlarım Yüzlerinden tebessümler, eserlerinden yıldızlar saçıyor Bir ben kanatsız yerdeyim, gurbetteyim Hem dostlarım kalbimde canlanır, hem aynama bakarken Sevinç ve hüznün karışımından ibaret yüreğim Eskimiş kalemim yazar mı yeniden Ruhumun memleketinde yaşadıklarımı O vazgeçilmez anlarımı Ne mutluluklar yaşamışsam Ne gözyaşları dökmüşsem Hepsi o toprağın bana birer armağanıydı Bekleyin …