Şiir

Gerçeklerle Yüzleşme Düşündüm! Bunca yıldır ben ne yapmışım? Mutluluğu aramış fakat bulamamışım, Aşkı yaşadığımı sanıp kendimi kandırmışım; Dost bildiklerimin ihanetine uğramışım, Demek ki bunca yıldır boşuna yaşamışım. Ümit TÜKENMEZ

Büyük Yalnızlık Her şey Herkes eve dağılana kadar Yüksek sesle bağırmak meydanlarda ve sonra çekip gitmek ayrı ayrı Sokaklar abluka altında, sevmek yasak, sevilmek asla Her şey Herkes köşeyi dönene kadar Sıcaklığı vuruyor ticari işletmelerin ışıl ışıl caddelere Hava karardı ve her yer Amerikan bezinden bucks Kahverengi bahçesinde yapayalnız bir sonbahar Duvarın arkasında kocaman bir mezarlık Ve önünde yaşadığını zanneden …

Deme Sustukça düğümleniyor boğazım Tuba nefesiyiz dedik de anlatamadık derdimizi kimseye Duvar yazıları geliyor aklıma eski günlerin Gül kırmızısı büyük harfleri sevdik de duyuramadık hecemizi kocaman bir halka Neyse ki yoksun sevgili şu kara günde Bir de sen unutulacaktın gecenin zifirinde… Bülent Öntaş 15 Eylül 2024

Taburcu Oldum Cahildim, bilmezdim adım yazmayı. Rakamı, işlemi, sayı saymayı. Bulunduğum yeri bu coğrafyayı, Öğrendim, taburcu oldum okuldan. Hastaydım, nefesim yetmezdi bana. Bir adım yürümek nasıl zor ana. Vücudum muhtaçtı bir damla kana. İyiydim, taburcu oldum marazdan. Aşıktım, görmezdim yârin dışında. Dilimden düşmezdi gönül aşımda. Öyle bir hasret ki yanı başımda. Vazgeçrim, taburcu oldum sevdadan. Huysuzdum, aksinin biriydim malum. Olmazdım …

Narin Sızı Çok yaktılar mı narin canını? Üşüdün mü acaba günlerce? Gece çökünce korktun mu hiç, Hapsedildiğin çuvalın içinde? Hayallerini kim çaldı senin? Gözyaşlarını akıttın mı içine? Melekler teselli etti mi seni? İçimiz kan ağlıyor mateminle. Ümit TÜKENMEZ

Anlamsızlığın Anlamı Ağır ağır örtsün, gece kara bulutlarını, Bir annenin bebeğini örtmesi gibi. Yavaş yavaş yağsın yağmurlar, Gürültüsüz ve sakin; huzuru nakşetsin gönüllere bir oya işler gibi. Su tabancası olsun sadece sıkınca can almayan. Bombalar yerine, gülleri serpsin uçaklar her yere… Tek kaygı daha iyisini elde etmek olsun, dökülünce alın teri. İhtişamın ve gösterişin sonu olsun bir helal lokma, Yoklukların …

Kavuşma Seramonisi Bak ağlıyor kırlangıçlar Sevincin kıvılcımları bu yaşlar Çimlerin örtüsü üzerinde Gözlerini açıyor heyecanlar Sözlerden gizli kalmışlar Hüzme hüzme yayılıyorlar Renkleri çağırıp şekillerde Kucak kucak ümit taşıyorlar Zamandan sakınarak akanlar Düşlerden gerçeğe karışıyorlar Kavuşmanın tatlarıyla içimde Turkuaz tebessümler yarışıyorlar İlker Ko / C85D9D Ağustos 2024

Ben Gitmeyi Bilmiyorum Hayatta hep küçük adımlar attım Yavaş adımlar Sakin sakin yürüdüm bir yerden başka bir yere Varacağım yere gitmek istemediğimden değil Geldiğim yerden uzaklaşmamak için Yaşadıklarımdan kopmamak için Hatta bazen inadına durdum öylece Güzel olanı terk etmemek için Elimden geliyorsa Yani durabilecek kadar gücüm varsa Hele bir de kalmak istiyorsa canım Durdum öylece, gitmedim gidemedim Durduğum yerde düşündüm …

Eylül Neydi Usul usul dayandın yine kapıma, Gözyaşlarını yağmur diye döktün, gördüm ! İçimdeki kör düğüm çözüldü belki de bugün… İncilerini topladım ağır ağır geçen hüznümün. Belki de bugün… İçimdeki çığlıkları gökler gürledi ve gitti. Eylül geldi ve Sen bittin. Eylül geldi ve Ben şimdi kendime geldim. Tülin Erol Eylül 2024/ İstanbul

Senin gözlerin, Benim gizli sözlerim. Benim sana söyleyemediklerim… Anlamını bildiğim ya da bilemediğim Kalbimde hissettiğim, Senin yerin hâlâ çok derin . Ben seni nasıl sevdim , Sen bunu hiç mi bilemedin? Ah benim delice Sevdiğim!.. Tülin EROL 09.04.2023/ İstanbul