Şiir

Akıl Dayağı Gözler dolar dolar ve öylece yanaklara sarılır, Hiçbir şeyi değiştiremeyen kaderine darılır, Burnun elem kokusuyla ki öyle derinlerden sızlar, Aklın sayfaları açılır nice çareler aranır… Beton kırar gibi kafanı duvarlara vurursun, Ayaz vurmuş bozkurt gibi çile dağlarında ulursun… Değişmez bir türlü geçmiş, zavallı gelecek ne yapsın?.. Ve hakikat boğazını sıka sıka sen değişirsin !.. Şayet elimde olsa gelmezdim …

Küs Ben ona şiir yazarken, o bana küsmüş meğer! Rüyalarıma girmesin aşktan anlamıyorsa eğer. Ümit TÜKENMEZ

Şiir Ey şiir yazdır bana kendini! Mısra değil beyit değil sır olsun. Çağlasın kelamım aşsın bendini. Dere değil nehir değil sel olsun. Virgülü noktası kalsın kenarda. Ünlemi tırnağı kesmesi olsun. Olur da bir kişi cümle arar da… Öznesi yüklemi nesnesi olsun. Hecesi harfine bağdaş kurdurup, İle’si yahut’u veya’sı olsun. Tonlama ahenge nefes kırdırıp, Uyağı redifi cinası olsun. Hüzünden sevince duygu …

Hayal İnce bir sızının arkasına yerleşmiş Otlakları arşınlayan doru bir atın Gölgesini tutamayan çaresiz iki göz Gökyüzü hülyalı rüyalara tutunur Dertlerinin arkasına yerleşmiş Sevdalarını savuran inatçı bir keçinin Duvarını aşamayan iki çift kulak Dağlarda yankılanan türküler duyar Umutlarının arkasına yerleşmiş Sürekli havlayan mutsuz bir köpeğin Engelini aşamayan iki sevdalı yürek Pembe panjurlu evin hayalini kurar Gülten Özgül Mart 2025

Masumiyeti Artık Vurmasınlar Issız bir köyde kalmış gibi daldık umutlara, Tamam da daha ne olsundu, Bütün bu olanlara, Felaketin anasıdır. Çocukların kahır yaşları, Üzmesinler bebekleri, Masumiyeti artık vurmasınlar. Tavana vuran sobanın közü, Eve yayılan odun kokusu, Ninemin fısıldayan zikir sesi, Annemin limon kokan keki, Hepsi ahh! mı olacaktı özlemle sinelere… Huzuru vurdular. Bereketi kuyuya mı attılar? Zaman oldu şu an. …

Şiir Gibi Bulutlardan yağsın kelimeler usul usul, Kalem dile gelsin dökülsün duygular. Işıldayan gün gibi ferahlasın insanlar. Bir dize dokunsun ruha, Çiçek açsın umutlar. Şiir gibi olsun tüm Dünya. Tülin Erol Mart 2025/ İstanbul

Bitince Başlıyor Hangi kavramlar doyuracak zihni? Hangi zafer coşkusu teskin edecek? Her başarı mutlak bir yenilgidir; Yeniden, yeni bir sefer için. Kim ulaştı ki felsefenin sonuna? Yaşamak, göçüp gidene dek aramak; Nihayete ulaşmadan ölmektir. Bu döngü, “Bitti.” deyince başlar. Yol alındıkça en başa döner. Bir dizi cevap ararsın sonsuzca, Ölüm geldiğinde anlarsın. Burada başlıyor felsefemiz, Sonu gelmeyen düşüncelerimiz. Cevaplar ararken …

A’RAF UMUT HUZUR Gönül mahşer yeri Akıl arafta Ömür mizanda Bir kefe yerde diğeri gökte Bir dengesizlik hali Peşimde şer Resimde bulanık yüzler Hayat manasız ben şanssız Dalgalar sahile mi vuruyor Yoksa gönlüme mi? İnsafsız bu dalgalar Yıprattığı rıhtım mı ben miyim? Martı sesleri sur misali kıyamet habercisi Elde simitten kalma susam tanesi Bakiyesi ağır bir fatura Ödeneceği gün yaklaşmakta …

“Zaman bazen bir bakışta durur, bir tebessümle sonsuzlaşır.” Zaman Dururmuş Zaman durur derlerdi, Anlamazdım… Nasıl durabilirdi ki?.. Saatin yorgun tik takları gibi mi?.. Yoksa bir rüzgârın aniden kesilişi gibi mi?.. “Vakti gelince anlarsın” derlerdi… Gençtim… Ömrün sayfaları ışık içinde açılırdı, Günler neşenin ince tülünden süzülürdü, Saat, dakika, saniye, Bir yaprağın düşüşü kadar hafifti… Hayat coşkun bir ırmaktı, Ve ben, suyun …

Dilek Bağı Herkese vicdanı kadar ömür Isınacağı kadar kömür Ne kimsenin hakkını ye ne sabahı akşamı sömür… Herkese cananı kadar can Barınacağı bir han Ne kimsenin damı akıtsın ne kapısı olsun viran… Herkese bakabileceği kadar gökyüzü Aydınlık bir yeryüzü Ne kimsenin gülüşü eksilsin ne durduk yerde çoğalsın hüznü… Sokağın başından sonuna kadar Uyuyor taşlar Herkese gücünün yettiği kadar isyanlar Kula …