YOLCULUK
(02.2025’te vefat eden dayıma…)
Dayıydı işte dayı
Annemin duvarı dayanağı
Bir telefonla yanında
Biraz sert mizaçlı
Çizgili yüz, usta eller boyalı
Çokça çalışkan
Emek emek üstüne
Her sabah iki yakayı birbirine bağlayan
Yorucu yolculuk ömürden çalan
Dert çile sıkıntı yumağı
Bahtına düşen hep fedakarlıktı
Cepleri hiç boş olmayan palto ceket
Merhamet…
Soğuk bir Şubat günü
Gök toprak tabiat suskun
Konuşan ölüm
Biraz erken bitirdi bu hayatı
Yeni bir yolculuk var
Yine bir yolculuk var
Yalnız bir yolculuk var
Bir yolculuk var
Yolculuk var
Var-öte dünya başka alem-
Dayıydı işte dayı
Annemin duvarı dayanağı
Bir telefonla yoksun artık yanında…
UFKÎ-İsmail KARATAŞ